“Ben bir görme engellinin yapamaz beceremez diye gördükleri pek çok şeyi başardım. Daha da başarmaya devam edeceğim. Mesela ilk keman çalmaya karar verdiğimde hocam bana nota bilmediğini ve bu yüzden yayı tutamayacağımı, yayı tutamadığım için de kemanı çalamayacağımı söylemişti. Ben bütün keman notalarını ezberledim. Herkes bir ay çalışıyorsa ben üç ay çalıştım kemanı doğru tutabilmek için ve başardım. Her geçen gün kendimi bu konuda geliştirmeye devam ediyorum.”
Furkan benim görme engelli öğrencim. Muhasebe bölümü birinci sınıf öğrencisi. Ailesel sıkıntılardan dolayı sadece YGS’ye girebilmiş. Ama en büyük hayali hukuk okumak. Hukuk okumasındaki en büyük itici güç hatta belki tek itici güç; Türkiye’yi daha yaşanılabilir daha adil bir yer bir yer yapmak. Ben çok haksızlıklara uğradım diyor. 3 saat ağzım açık dinliyorum hayat hikayesini. Çok büyük sınanma onunkisi. Ama küsmemiş hayata tam tersi inanılmaz bir enerjisi var. Yanında arınmış gibi hissediyorsun, böyle soldan soldan mutluluk, yukarıdan yukarıdan huzur geliyor öyle bir enerji Furkan’ınkisi. Çok okuyor, gününün büyük kısmını okuyarak ya da bir şeyler izleyerek geçiriyor. Farkındalığı çok yüksek. Her şeyi konuşabildiğim ve daha cümlem bitmeden lafı havada kapanlardan. Ben biraz geç tanımışım O’nu. Çevremde o kadar insan tanımış ki benden önce.. Neyse geç olsun güç olmasın.
Yaptıklarını anlatmaya devam ediyor; “ Hocam bana yelkenli kullanamaz demişlerdi. Ben kullandım. Hatta görme engellilerin kullanması için bir kit bile tasarladım. Onu hayata geçirmeye çalışıyorum. Bisiklet sürmekten çok büyük keyif alıyorum. Yüzemez de demişlerdi çatır çatır yüzüyorum hem de yönümü bularak. Cep telefonu da kullanıyorum. Liseye kadar kapalı bir kutudan ibaret sandığım hayat meğer bana da sınırsızmış ve ben şimdi bunu bütün engelli arkadaşlarıma anlatabilmek için Engelsiz Gençlik Kampı’nı kuranlardan biriyim. Bağımsız hareket edebileceğimi öğrenmeden önce en büyük korkum bir ömür annemin üstüne yük olacağımdı. Bu bende çok büyük bunalıma sebep verdi. Hayatta en önemli şey özgürlükmüş ama sonradan bedensel özgürlüğe zihinsel özgürlüğü de ekledim. Hatta şimdi zihinsel özgürlüğün daha bile önemli olduğunu düşünüyorum. Ama ne zaman bastonu elime aldım ve bunun utanılmayacak bir şey olduğuna önce kendimi ikna ettim hayatım değişti. Evet ben bu süreçte kendimi sevmeyi her şeye rağmen sevmeyi öğrendim. Sonra Dünya’da bana güzel yüzünü göstermeye başladı. Ve şunu anladım ki biz size göre çok daha fazla şey görüp hissedebiliyoruz. Vücuduma ve Yaradan’a olan hayranlığım ve farkındalığım çok fazla arttı. Vücut muhteşem bir mekanizma hatta tam anlamıyla bir mucize. Ve bir organın işlememesi durumda diğer organlar bu organın yokluğunu hissettirmemek için fazlasıyla devreye giriyor. Keşke insanlıkta organlarındaki bu biz bilincine ulaşabilse..Anlatacağım hocam herkese her şeyin kendini sevmekle başladığını ve biz olmanın hayatta en önemli şey olduğunu…”
Bana susmak düşüyor….Mucizesin Furkan
YORUMLAR