Aslı Enver Murat Boz ayrılmış! Murat Boz “Ben evlilik insanı değilim Aslı’yı oyalamak istemedim” demiş magazin kaynaklarına göre..
Ortada yeni bir insan tipi kol geziyor. Hani dese ki evet bu benim özüm, bütün kodlarıma kadar hissediyorum ve kendimi değiştirmem mümkün değil ama bu çoğumuzun kodu falan değil egosu. Kendini çok önemseme, ortadaki aşk enflasyonu (sosyal medyada sağolsun herkesin elinin altında her an bir sürü insan) kendi hatalarını görmek ya da karşıdakinin hatasını görüp insanca düzeltmek yerine hemen ayrılıp gitmeler falan..
Bir de son dönem kişisel gelişim baş söylemlerinden “kendin ol, kimsenin hakimiyetine girme, sen şöyle değerlisin, böyle birtanesin sözleri” e zaten dünyaya bir kere geliyoruz falan mutlaka bir bahane, sorunla yüzleşmek yerine kaç kaçabildiğin kadar..
Sonra kimlikli ama ıssız adamlar, güçlü, ayakları üstünde duran ama antidepresan kullanan kadınlar. Buradan mutluluk iç huzuru çıkar mı? Çıkabilir! Eğer çok mutsuz bir evlilikten çıktıysanız kendinizi bulmak istiyorsanız bir süreliğine çıkar ama sadece bir süreliğine. İnsan dünyaya insan için gelmiştir. Birbirimiz için yaratılmışız. Doğuştan bütün kodlarımız sevgi ve değer görme üzerine kurulmuş. Hiç şüphesiz insana değerini önce kendi vermeli ama bu değer duygusu sadece insanın tek başına kapatabileceği türden bir şey değil. Birbirimize muhtacız bayanlar baylar..
Dünya’daki yaşam şekli tarım toplumundan sonra şimdilerde ciddi anlamda şekil değiştiriyor. Tehlike tellallığı yapmak istemem ama durum sıkıntılı. Şöyle söyleyeyim; İngiliz Ulusal İstatistik Bürosu’nun yaptığı araştırmaya göre İngiltere’de 1 milyon çift aynı evde yaşamıyor, doğan çocukların yarısı çoğu zaman anne baba ayrı olduğu için 16 yaşından önce ayrı eve çıkıyor. Batı Avrupa’da boşanma oranları %60’a ulaşmış. Avrupa İstatistik Enstitüsü bu durumun önüne geçmek için çeşitli yasalarla evliliği teşvik ediyor. Merkel geçenlerde açıklama yaptı “kocama haftasonu yemekleri kendi ellerimle ben yapıyorum” diye. Avrupa’daki kadın erkek rollerinin örnek olması bakımından son derece iyi bir açıklamaydı bu. Kadının çok güçlü, çok güzel, çok başarılı olması, erkeğin çok paralı, çok yakışıklı olması bir birliktelik etmiyor artık çünkü birbirine koşulsuzca adanmış hayatlar yok ortada. Hisler belki de yok olmaya yüz tutmuş. Tarım toplumuna geçinceye kadar binlerce yıl poligam (çok eşli) yaşadık. İlkel kodlarımızda hala çok eşliliğe yatkınlık olabilir mi bilmiyorum. Tarım toplumundan bu yana devlet ve toprak düzeninin korunması için aile kavramı oluşturuldu. Ama poligam hayatta bile çocuğun babası bilinmezken Kabile o çocuğa toptan sahip çıkardı. Şimdi neredeyse kimsenin kimseye sahip çıkmadığı maneviyattan uzak bir hayat bizi bekliyor gibi. Acil önüne geçilmesi şart yoksa yakında korkarım ki eşeyli üremeye geçeceğiz. Kendimize bir hayat rotası oluştururken daha değer göreceğimiz daha kaliteli bir çizsek sanki dünya daha kaliteli daha yaşanası bir yer olur gibi. Her şeye rağmen evlilik kurumu yaşamalı.
YORUMLAR